Explosielens

Moderne explosielens. Het bruinige deel is het snelle explosief, het witte juist traag.

In een implosiekernwapen zijn de explosielenzen polygonaal gerangschikt rond de eigenlijke kernbom. In dit ontwerp zijn 32 punten weergegeven, andere ontwerpen gebruiken tot wel 96 punten, of slechts 2.

Een explosielens — zoals bijvoorbeeld toegepast in kernwapens - is een nauwkeurig op zijn toepassing toegesneden en vormgegeven explosief. In het algemeen is het een explosief dat uit meerdere explosieve stoffen bestaat. Deze stoffen zijn zo gerangschikt en vormgegeven dat de schokgolf van de explosie op een gecontroleerde manier door het explosieve materiaal gaat. In zijn basisfunctie is een explosielens vergelijkbaar met een optische lens, die lichtstralen gecontroleerd laat verlopen. De stoffen die gebruikt worden in een explosielens hebben verschillende detonatiesnelheden. Standaard zal een explosiefront bolvormig expanderen. Om deze bolvormige expansie om te zetten in een bolvormig imploderend front moet (bij gebruik van slechts één grensvlak tussen de twee explosieve stoffen) het scheidingsvlak tussen de twee explosieven een paraboloïde vorm hebben; om een vlak explosiefront te genereren moet het scheidingsvlak hyperboloïde zijn. Eventueel kunnen meerdere scheidingsvlakken gebruikt worden om speciale effecten te bereiken.